Τα είδη των ινομυωμάτων

Τα ινομυώματα μπορεί να βρίσκονται οπουδήποτε στη μήτρα. Χωρίζονται σε:

1.Υποβλεννογόνια: εντοπίζονται κοντά στην κοιλότητα της μήτρας και προβάλλουν μέσα σε αυτήν. Είναι αυτά που συνήθως προκαλούν τα περισσότερα προβλήματα.

2.Ενδοτοιχωματικά: εντοπίζονται μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Είναι ο συχνότερος τύπος.

3.Υπορογόνια: εντοπίζονται στο εξωτερικό τοίχωμα της μήτρας προς την κοιλιά και μπορεί να έχουν μεγάλο μέγεθος.

Τι συμπτώματα προκαλούν τα ινομυώματα;

Πολλές γυναίκες δε γνωρίζουν ότι έχουν ινομυώματα, καθώς δεν έχουν συμπτώματα. Στις περιπτώσεις αυτές βρίσκονται τυχαία στο υπερηχογράφημα κατά τον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο. Ωστόσο 1 στις 3 γυναίκες εμφανίζουν κάποια στιγμή συμπτώματα. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το μέγεθος των ινομυωμάτων, τον αριθμό τους και τη θέση στην οποία εντοπίζονται. Τα συχνότερα είναι:

• Επώδυνη ή «βαριά» περίοδος με μεγάλη απώλεια αίματος
• Πόνος και «φούσκωμα» στην κοιλιά, ιδιαίτερα αν έχουν μεγάλο μέγεθος
• Πόνος χαμηλά στη σπονδυλική στήλη
• Συχνοουρία
• Δυσκοιλιότητα
• Πόνο κατά την σεξουαλική επαφή (δυσπαρεύνια)

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσουν μία εγκυμοσύνη, δυσκολεύοντας την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου ή να προκαλέσουν υπογονιμότητα, όπως για παράδειγμα αν βρίσκονται πολύ κοντά στην είσοδο της σάλπιγγας και την αποφράσσουν.

Ινομυώματα: Πώς γίνεται η διάγνωση;

Αν κάποια γυναίκα έχει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα ένα απλό υπερηχογράφημα αρκεί. Σπάνια μπορεί να χρειαστεί μαγνητική τομογραφία. Ωστόσο επειδή πολλές γυναίκες δεν εμφανίζουν συμπτώματα, είναι απαραίτητο ο ετήσιος γυναικολογικός έλεγχος να περιλαμβάνει ένα υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών. Ακόμα η υστεροσκόπηση μπορεί να διακρίνει τα υποβλεννογόνια ινομυώματα, ιδιαίτερα τα μικρά που χάνονται στην πυελική εξέταση και που μπορεί να προκαλούν σημαντική αιμορραγία λόγω της εντόπισης τους μέσα στην κοιλότητα της μήτρας.

Πώς αντιμετωπίζονται τα ινομυώματα;

Η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων εξαρτάται από το μέγεθός τους, τα προβλήματα που προκαλούν, την ηλικία και τη γενική κατάσταση υγείας της γυναίκας, καθώς και το αν επιθυμεί να προχωρήσει σε εγκυμοσύνη. Τα μικρά ινομυώματα (λιγότερο από 4 εκατοστά) που προκαλούν λίγα ή καθόλου συμπτώματα συνήθως δε χρειάζονται αντιμετώπιση. Τα μεγαλύτερα ινομυώματα ή αυτά που προκαλούν σοβαρά συμπτώματα καθώς και όταν εμποδίζουν μία γυναίκα να μείνει έγκυος χρειάζεται να αντιμετωπιστούν με λαπαροσκόπηση ή σπανιότερα με ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Κάποια είδη ινομυωμάτων, όπως τα υποβλεννογόνια μπορεί να αφαιρεθούν με υστεροσκόπηση.